I am in limbo. My emotion is going up and down. Yesterday i was okay, today i was crying over nothing.
Ok, ok, ok,... maybe i'm just PMS-ing (premenstrual syndrome). Errr!! O kaya siguro ngarag lang ako sa kasu-surf sa internet gabi-gabi. Grrrr! Pero hindi eh. May sayad yata talaga ako. Period.
Kulang na lang eh bumula bibig ko sa nararamdaman ko ngayon. Waaah! Ano ba talaga?!!! Bakit ba galit na galit ako? Feeling ko aping-api ako. Eh di ko naman alam kung sino umaapi sa akin.
Tapos nalaman ko pa ubos na daw bigas namin. Maygad! i wanna dieeeee!!! Bakit ganito ang drama ko, all of a sudden parang pasan ko ang daigdig.
Sometimes i simply hate being a woman. With all this hormonal changes ... mood swings, tender breasts, a swollen abdomen, food cravings, fatigue, irritability and depression i have to deal every month ... minsan wish ko sana pinanganak na lang ako na may BURAT. Dahil kung nagkataon na naging lalaki ako malamang sa mga ganitong tensed feelings eh siguro konting jakol lang eh solb na ako. lol.
Eh wala. Walang gamot sa ganitong karamdaman kundi ang palipasin ang mga araw. Hayaan ang sarili maging loka-loka at ma-praning. Buti na na lang lately eh andiyan si S ( si Spiderman) sa buhay ko. Kahit papano eh may nakikinig sa litanya ko ng mga di-maipaliwanag na damdamin.
No comments:
Post a Comment